دعوا بر سر شکل إعمال دموکراسي نيست که آن به قول شما در هر برهه اي و در هر مصر و بلادي شکل و شيوه اش متفاوت است(مثلاً در عهد خلفا ، بيعت شيوه ارتباطي حاکمان با مردم و يا بهتر بگويم شيوه انتخاب حاکمان از جانب مردمان بوده است که خود شکلي از دموکراسي است و در آن مناقشه اي نيست). بلکه دعوا بر سر تحقق روح دموکراسي است که آيا مثلاً در حکومت ها به رأي و نظر مردم اعتنا مي کنند و احترام قائلند يا نه؟ به عنوان مثال: آيا علي آقا در همين نظام مقدس جمهوري اسلامي رگه هاي اسلامي بودن را مشاهده مي کنند يا نه؟