سلام
مطلب جالبي است و مقبول. فقط چند نکته:
1 - پاراگراف2 سطر5 : تأمّل است نه تعمّل.
2 - هروله و شتاب در تدفين ميت مکروه است. اندکي تأنّي بايدش. لذا شيعه آن را مستحب شمرده است.
3 - پاراگراف2 سطر7 : منسوبين است نه منصوبين. مگر آن که مرادتان گماشتگان و عوامل حکومتي پيامبر بوده باشد.
4 - پيشوايان ما نيز به حق و با ملاحظه همين مسأله دستور فرموده اند: صاحب عزا را سه روز اطعام کنيد تا او با خاطري آسوده به عزاداري خود بپردازد.
5 - پاراگراف3 : از قضا سرکنگبين صفرا فزود. بنا است اين مجالس ، مجالس وعظ و آشتي و مصالحه و عبرت باشد ولي چون نيات خالصه در کار نيست و منيت و خوديت حرف اول و آخر را ميزند ، لذا همين مجالس نيز به کدورتها و فاصله ها و دلخوريها و حتي درگيريها منجر ميشود.مجدداً از مطلب مفيد و قابل استفاده شما سپاسگزاري ميکنم.