ضمن سپاس از يادداشت عزيزان بزرگوار ، لازم مي دانم مطالبي را در مورد ياداشت هاي علي آقاي عزيز در يک يادداشت مستقل عرض کنم: 1- بنده پيشنهاد مي کنم در مورد چند مفهوم ، بيشتر مطالعه بفرماييد تا شايد نظرات مان به هم نزديک تر شود يا حداقل حرف يکديگر را- بدون الزام به پذيرش- بهتر بفهميم؛ مفاهيمي مانند «نيروهاي عاطفي نهفته در انسان»، «فطرت الله»، «دموکراسي»، «حزب» و... آنچه حقير در اين موارد اشاره کرده ام فقط از باب تلنگر بوده و شرح و بسط آن فعلاً مقدور نيست. 2- شما بايد اول تکليف تان را باخود در مورد حق الناس يا حق الله بودن حکومت روشن کنيد. اين تناقض در يادداشت هايتان بر اين مطلب کاملاً آشکار است. 3- جناب علامه مجلسي - اعلي الله مقامه الشريف- شخصيتي است که بسياري از شخصيت هاي علمي بايد در برابر او خاضع و خاشع باشند، اما به ناچار بايد پذيرفت با عنايت به مکان و زمان و شرايط زيستي و فکري جناب علامه و نيز فحواي کلام حضرت امير(ع) در خطبه ي سوم نهج البلاغه، برداشت ايشان از خطبه ي مذکور کمي دور از ذهن، ثقيل الهضم و ظلّ اللهي است. 4- پيشنهاد شما در مورد سيستم حکومتي، اولاً همان پيشنهادي است که (به قول غير رسمي) سال ها پيش عده اي به مسؤولان نظام تقديم نمودند و مورد موافقت قرار نگرفت؛ همان ها که ميانه اي با انقلاب نداشتند، پس از رحلت امام بود که جرأت ظاهر شدن پيدا کردند، امروز در قالب ايده ئولوگ نظام ايفاي نقش مي کنند و خود را صاحب اصلي نظام و انقلاب مي دانند، حکومت را حق الله مي دانند و جايگاهي در اين مورد براي مردم (رعايا) قائل نيستند. ثانياً نشان مي دهد که ما به علت تجربه ي قرن ها ديکتاتوري و تقليد محض، هنوز مي انديشيم تا کسي مثل رضا خان نباشد، امور اين حکومت سامان نمي پذيرد. هنوز براي ما سخت است باور کنيم که حکومت حق اعطايي خداوند بر مردم است. هنوز دنبال هاله هاي نور و شخصيت هاي پيچيده در زرورق تقدس مي گرديم تا به يک کرشمه صد بلا از ما دفع کنند. 5- ظاهراً خيال تان از بابت سيستم هاي نظارتي خيلي راحت است! کاش همه مي توانستند با نگاه خوشبينانه ي شما به قضايا بنگرند.