سلام. در اين سي و چند سال هيچکدوم از مسئولين ما نه حرف بدي زدن و نه اعتقاد بدي داشتن و نه به دنيا به چشم دشمن و استکبار نگاه کردن. همه شون هم مي خواستن با داخل و خارج ارتباط خوب و اسلامي داشته باشن. اما نمي دونم اين همه مشکلات ريز و درشت که از اول انقلاب امون مردم را بريده از کجا ناشي مي شه و چرا هيچوقت رابطه ي ما با دنيا خوب نبوده. ادعا مي کنيم با انقلاب مون دنيارو تکون داديم و براشون الگو شديم. اما هنوز مي ترسيم حتي با کشورهايي که اونا رو ترسونديم بشينيم فقط حرف بزنيم. جريان چيه؟ هرکي مي دونه توضيح بده.