آموختن وتفکربدون شرط وشروط، وبي حدوحدودکه ديگرتفکرنيست جان برادربلکه يک رفتارميمون گونه وگفتارطوطي واراست که آن ازمابهتران نيزتصورچنين راهي رانکرده ونرفته اند.

آنچه متاسفانه اززمان قاجارشروع وبه اوج خودرسيد ظهورتحصيل کردگان خودباخته غربي بودکه ازفرنگ بجاي فرهنگ تفکوعلم وتلاش، ژست وپزغربي رابراي ما به ارمغان آوردندکه بايدبراي پيشرفت ازسرتاپاچوآنان شويم وآنچه آوردندعلم وفکرنبودبلکه: لباس وکلاه، ادکلن وآرايش، غذا، خودرونگهداري وهم آغوشي باسگ وگربه ارمغان پيشرفتشان بود .

حديث وآيه سدراه پيشرفت مانيست، که من درجامعه چندان اثري ازآن نمي بينم ودرزماني باهمين حديث وآيه(آنهم توجه نيم بندوناقص) مسلمين روزي پيشقراول وپرچم دارعلمي بودند .

سدراه مابيگانگي وعدم خودباوري، وتقليدکور، وسرگرم شدن به فروع وعفلت ازاصول وکينه ودشمني بابرادران خودوسربه پاي قدم بيگانگان نهادن، واظهارنظربدون اطلاع ومطالعه وخودرايي وعدم مراجعه به عالمان هرعلم، وآلت دست قراردادن دين براي مطامع دنيا ... وبسيارمواردديگرکه لازم است دوستان جامعه شناس وصاحب نظربه علل وعوامل آن نگاهي علمي داشته باشند .