يک پوزش: "اضطرار "صحيح است .

امروزه داشتن سلاح اتمي يک عامل بازدارنده محسوب مي شودودرتاريخ اين سلاح يک بارازآن استفاده شده که ننگ آن هنوزبرپيشاني استفاده کننده باقي وادامه دارد . شايدروزي کشوري بعنوان آخرين چاره نجات خودهوس استفاده ازآن رابنمايدولي کسي فعلاعواقب آنرابسادگي نمي تواندبپذيرد .

شکي نيست که اين سلاح يک وسيله کشتارجمعي وحشتناک محسوب مي شود، امامگربمب هايي باقدرت انفجاري بسياربالاوياموشک هاي بالستيک قاره پيماباقدرت تخريبي وحشتناک وسلاح هاي ميکروبي وشيماي ...که توليد مي شوند، براي تخريب استحکامات وادوات خطوط دفاعي ساخته شده اند؟

آياهدف ازتوليدشان هدف قراردادن نفرات وتانک وتوپ وادوات نظامي به تنهايي بوده، يايک جنگ تمام عيارعليه همه امکانات دشمن ازخط اول تاامکانات وتدارکات ومراکزنظامي اقتصادي وسياسي وحتي درجنگ هاي امروزي که اخلاق درآن نقشي نداردهمه مردم بيگناه ؟!

پس بايدماداشتن تمام سلاحهاي هسته اي وميکروبي وشيميايي وتسليحات بابردوقدرت انفجاري بالا راحتي بانيت بازدارندگي برخودحرام نماييم ؟

البته داشتن جهان آري ازسلاحهاي کشتارجمعي بايدسياست وآرزوي ماباشدودرروزنيازنيزمردم بيگناه هرگزهدف جنگي مانباشند، امانه اينکه سياست يک بام ودوهواي جهان امروزرانيزباورکنيم، سياستي که کشورموردظلم واقع شده اي مثل سوريه راخلع سلاح شيمايي ودربيخ گوشش اسرائيلي که حتي درپيشرفت سلاحهاي بيولوژيکي درحال تغييرژن عربهاي بيچاره است ويکي ازبزرگترين مراکزتوليدسلاحهاي هسته اي وميکروبي وشيمايي راداردبه رسميت شناخته که هيچ بلکه باتمام توان ازاودفاع نماييم .

بسيارساده لوحي است که بپذيريم کشورهاي غربي براي توقف مسابقه تسليحاتي سلاح کشتارجنگي، ايران راسالهاتحريم وحتي ازرسيدن دارويي که جان انسان ها به وجودآن وابسته است محروم نموده اند .