باسلام بر شيخ عزيز محفل ما... برادر عزيزم همانطور که براي خواهر عزيزمون عرض کردم اين آيات ارتباط معنايي و شان نزولي تقريباً يکساني داره که عرض شد... بنده هيچ گاه تعامل و رابطه را رد نکرده ام و آيات شريفه نيز اين را نمي فرمايد... اگر به ترجمه آيات دقت شود اين آيات مخاطبش کساني است که ايشان را دوستان خود گرفته و از ياد پروردگار و ياري حق تعالي دور شده اند و ترس در وجودشان مستولي شده.. کما اينکه از لسان بعضي مسئولين اين خودباختگي موج مي زند... لزوماً بنده منظورم اين مذاکرات نبوده و نيست ولي وجود نقص فراموشي رب العالمين و دوستي حضرت حق در اين مذاکرات و البته در خيلي مسائل ديگر ما ديده مي شود... بنده هدفم بيان يک اصل بود که هيچگاه فراموش نکنيم و در هر دولت و منصبي که خلاف آن ديده شد بدون تعصب برخورد کنيم... در مورد صلحنامه هاي پيامبر و حتي ائمه اطهار که ايشان در اوج ضعف امتيازهاي فراواني مي گرفتند (عکس نظر حضرتعالي) هم شايد اگر عمري بود در مطلبي جدا خواهم آورد.. در مورد نرمش قهرمانانه و حتي نگاه رهبري به مسائل سياست خارجي نيز فعلآً منتظر مي مانيم و نه جلو و نه عقب تر از ايشان صحبتي نخواهيم کرد.. که در خانه اگر کس است يک حرف بس است... مويد و منصور باشيد