امام ره و شهيد بهشتي و آيت الله طالقاني و ديگر مبارزان از اين دست همه براي پيروزي انقلاب وبرپايي حکومتي مبتني برآراء مردم وقوانين اسلام، تلاش ميکردند.حتي پيش نويس قانون اساسي فعلي با مطالعه و تحقيق شهيد بهشتي،نوشته و ارائه شد و اين يعني هسته اصلي رهبريت انقلاب اراده ايجاد حکومت اسلامي داشت و پس از ورود به تهران، جمله معروف امام ره را داريم: "من دولت تعيين ميکنم.من به پشتوانه اين که ملت مرا قبول دارد دولت تعيين ميکنم..."

اما اينکه پس از همه پرسي نوع حکومت و قانون اساسي، در امور اجرايي قصد دخالت دادن روحانيت را داشته باشند،مد نظر نبوده و حتي هشدارهاي ياران صديق ونزديک امام ره مثل مرحوم آيت الله طالقاني ،که روحانيت را از ورود به مناسب سياسي برحذر ميداشتند گواه اين است که ماندن روحاتيون در پستها و مناسب اجرايي خطرات انزجارعمومي ازآنها در دراز مدت را در پي خواهد داشت و هر گونه ناکامي در عمل به وعده ها ،مخدوش شدن چهره انقلاب را رقم خواهد زد.لذا امام در وصيت نامه خود فرزندانشان را از ورود و قبول هر منصب حکومتي منع کردند.......

امام (ره)چندماه اول حکومت درقم حضورداشتندوبه ادعاي مدعيان ماه آخرعمرشان ازفکربازگشت به قم منصرف شده اندکه مطالبي به ذهن متبادرمي شود:

1-ايشان ابتدامعتقدبه نظارت بوده ولي بهلت وضع فوق العاده تن به دخالت روحانيت شده

2-وضع فوق العاده تاآخرعمرشان ادامه داشته .

3-ايشان همان اوايل تشکيل حکومت نظرشان تغييرومعتقدبه دخالت روحانيون دراداره حکومت شده .

4-تاماه آخرعمرشان دردوراهي انتخاب بوده وماه آخرعدم دخالت راانتخاب که :الف-ف رصت اصلاح پيدانکرده ب- جرات اصلاح راپيداننموده ؟

5-مطالب مقاله حضرتعالي نمي تواندقابل طرح درمقابل سيره عملي ونظري يک دهه حکومت ايشان باشد ؟