سياست چيزي جز حسادت نيست وگرنه نامش اقتصاد مي بود.
بنابراين:
وقتي ميگويند که سياست ما عين ديانت ما است و ديانت ما عين سياست ما است. يعني:
حسادت ما مانند ديانت ما است و ديانت ما همان حسادت ما است.
مثال:
غرب ستيزي و مکتب ستيزي و آمريکا ستيزي و اسرائيل ستيزي و تاريخ ستيزي و مليت ستيزي و به طور کلي: دگرستيزي ؛ که در روحانيون و مسئولين ايراني خيلي ديده ميشود.
نتيجه گيري:
ايرانيها از حسودترين اقوام بشري هستند و انقلابي که کردند به دست حسودان افتاد و منحرف شد.

هر كسي از ظن خود شد يار من..

تا موقعي كه كتاب هايي مثل قلعه حيوانات بشه منبع فكري ما و معيار مقايسه ما (البته بعلاوه برنامه هاي ماهواره اي و ..) نعوذا با... حكومت اميرالمؤمنين هم توش حرف در مياد. ميگيد نه تاريخ رو مطالعه بفرماييد و البته عبرتش رو هم بگيريد و نه فقط مدركشو!

مؤيد باشيد!