دوست گرامي جناب++++سوالي که ذهن را به خود مشغول ميکند اين است که آيا اولياء الهي و خصوصا رسول گرامي اسلام و اهلبيت بزرگوارش آمده اند که همه با هم به مسافرت دسته جمعي برويم و در اين سفر همه آنچه که براي ما تازه مي نمايد براي آنها نيز تازه است و آنها نيز خودشان براي اولين بار با آنها روبرو ميشوند يا اينکه آنها سفري را رفته اند و مسيري را پيموده اند و اين بار اين فاتحان قله هاي نور ، زميني شده اند و دست ما را گرفته اند؟ راستي اگر زماني ما نخواهيم با آنها همراهي کنيم ، انها نيز به پاي ما صبر ميکنند و در منزلگاههاي پايين دست مي آرامند و يا سفرشان را ادامه ميدهند و صد البته نگران ما جاماندگان هم هستند ؟ اگر آنها بخوابند که ديگر اسوه نيستند و اگر راه بروند که حتما از ما دور ميشوند ، بالاخره اين الگوها از دست ما چه کنند ؟ بروند که دور از دسترس ميشوند و بمانند که اسوه نميشوند!!!راستي بسياري از مسيحياني که بر روي کلمات حضرت علي شرح نوشته اند ، بر روي کلمات شاعران و حکما و اديبان ديگري نيز شرح نوشته اند و ما به دنبال آنيم که بدانيم حضرت علي عليه السلام که صاحب کلمات حکمت آميز است با نيچه و يا گاندي و يا خيام که آنها نيز کلمات حکمت آميز دارند چه تفاوتي دارد ؟