• وبلاگ : کميل
  • يادداشت : عراق؛ منطقه سبز ايران و آمريکا - قسمت دوم و آخر
  • نظرات : 0 خصوصي ، 2 عمومي
  • تسبیح دیجیتال

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + علي 

    سلام بر سيد عزيز ما!
    انشاء الله که دفع بلا شده است...
    عزيز گرامي! من هم حرفم همين است که کسي نبايد و نمي تواند دخالت کند... ولي نمي گويم کسي نمي خواهد دخالت کند!.. و اين بلاي جان ما شده است... چون آقايان خيلي بدشان نمي آيد دخالت کنند و مسير را مانند قطعنامه 598 آنجايي ببرند که خود مي خواهند.. من فقط 2نمونه اين تناقضات حرف هاي اين آقايان را که آشکارتر است برايتان مي آورم:

    «من اعتماد ندارم، خوشبين نيستم به مذاکره، لکن ميخواهند مذاکره کنند، بکنند؛ ما هم به اذن‌الله ضرري نميکنيم.» (ديدار دانش آموزان با رهبر معظم انقلاب، 92/8/12)
    اين در حالي است که حسن روحاني در گفتگويي تلويزيوني گفت:
    «خوشبيني و بدبيني در دنياي سياست معنا ندارد و بايد واقع‌بين باشيم ... به سهم خودم با شناختي که از دنيا و مساله دارم، نسبت به مذاکرات بدبين نيستم»!

    و يا صحبت هاي ايشان در ديدار با اساتيد دانشگاهي است که فرمودند:
    «غفلت از دشمن بيروني، خطاى راهبردى عظيمى است که ما را دچار خسارت خواهد کرد. خُب، بايد دشمن را شناخت ، ديد - حالا [اينکه] شما ميگوييد برخوردمان با دشمن اين‌جور باشد، آن‌جور نباشد، بحث ديگرى است - دشمنىِ او را بايد فهميد، نقشه‌ى او را بايد تشخيص داد. »
    با اين وجود سخن اخير جناب روحاني نيز قابل تأمل است:
    «اين اشتباه بزرگي است که دشمن را فقط به دشمن خارجي محدود کنيم، نبايد دشمنان بزرگ داخلي نظير رکود تورمي، فساد اداري و بيکاري را از ذهن دور نگه داريم؛ زيرا اين دشمنان زندگي مردم را تحت فشار قرار داده و منجر به گسترش آسيب هاي اجتماعي مي شوند.» (93/4/12 روحاني در جمع به اصطلاح اصول گرايان)

    البته ما هم تبع وظيفه شرعي ، حمايت در حد خودمان را بايد داشته باشيم.. ولي هر جا تناقض و انحراف ببينيم و بفهميم..باز هم به تبع وظيفه خود موظيم بگوييم و اطلاع رساني کنيم... ديديد که من به خود دفتر ايشان هم گير دادم و برايم فرقي نمي کند... به هر حال انسان بايد منتگ داشته باشد.. مويد باشيد

    + علي 
    سوال و جواب آرمان با صادق خرازي مشاور ارشد محمد خاتمي: پس از روي كارآمدن دولت يازدهم شاهد تغيير رفتار آمريکا بوديم. اين تغيير رفتار استراتژي بود يا تکنيک؟اعتقاد به اين ندارم که رفتار آمريکا عوض شده بلکه لحن آمريکا، Body Language به صورت خيلي نامحسوسي تغيير کرده، اينکه شاهد باشيم که سياستش در قبال ايران عوض شده باشد تا حالا نمونه‌اي از اين مشاهده نشده، ... ... اينکه ما بگوييم طي يک سال گذشته سياست آمريکا در قبال ايران تغيير کرده، بايد براي آن ادله داشته باشيم. هيچ ادله‌اي مبني بر تغيير سياست آمريکا در قبال ايران وجود ندارد، اگر عده‌اي چنين اعتقادي دارند بيايند و اثبات کنند، ما هم عذرخواهي مي‌کنيم. لحن عوض شده و بعضي جاها من احساس مي‌کنم که ما تهديدات جدي‌تري در پوشش ظواهر ديپلماسي داشته‌ايم. مثلاً برخي سخنراني آقاي اوباما را درمجمع عمومي سال گذشته، سخنراني خوبي تلقي کردند درحالي که اگر سخنراني او آسيب‌شناسي شود، يکي از تندترين و تحريک‌آميزترين سخنراني‌هاي روساي جمهور در تاريخ يک دهه آمريکا درمجمع سازمان ملل بود، با واژه‌ها بازي کردند و واژه‌هاي تهديد را در ادبياتي که خودشان بلد هستند پنهان کردند درصورتي که ادبيات آقاي اوباما، ادبيات تهديد بود، از گزينه‌هاي مختلف صحبت و ياد کرد. اگر برخي از دوستان علاقه دارند فکر کنند که همه چيز عوض و نو شده، خودشان هم مي‌توانند پاسخگو باشند.
    پاسخ

    سلام. در پاسخ فقط توجه شما را به مصاحبه ي سايت «ايران اکونوميست» با حسين اميرعبدالهيان، معاون عربي و آفريقايي وزارت امورخارجه در 17 تير 1393جلب مي کنم: «ما در سه هفته گذشته پيام‌هاي بسياري را براي همكاري مشترك از سوي واشنگتن دريافت كرده‌ايم. آمريكايي ها بارها از ما خواستند كه در خصوص بحران اخير عراق با آنها همكاري كنيم. اما حقيقت اين است كه ما در پاسخ به آنها گفته‌ايم كه نيازي به همكاري با واشنگتن نمي‌بينيم؛ چرا كه معتقديم مردم عراق بايد خودشان تصميم بگيرند». و اين نکته را هم اضافه مي کنم که به نظر مي رسد اين سخن امير عبداللهيان، پاسخ دولت روحاني به آمريکا نباشد؛ چون نه دولت او که هيچ دولتي حق تصميم گيري در اين زمينه را ندارد.