وبلاگ :
کميل
يادداشت :
اندر حکايت مذاکرات هسته اي
نظرات :
0
خصوصي ،
12
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
سيد حسين حسيني
با سلامي سه باره وهمواره برجناب عباسي
ازبس اين قانونمداري توروي سلولهاي خاکستري من راه رفت با شدت وحدت مطلب و درکمان نهاده وبسويت روانه کردم، شايد ازآن ميانه يکي کارگرشود(مواظب قلبت باش) که يادم رفت بگم!، حاليا که دولت مردان را اين همه فشار به عسرت کشانده ورفتارسوء دولت پيشين کاروامورکشوربه بحران رسانده، فعلا براي اصلاح امورراهي جزاين نمانده .
اماتوجه به شرافت وغيرت اين ملت بزرگ درهرمذاکره ومصالحه اي لازم وتن دادن به خفت وخواري موجب بيزاريست، و اگرکسي گفت من دلواپسم اورا متهم به اينکه داردمنافعي را ازدست مي دهدنماييم خلاف انصاف است، بااينکه واقفيم عده اي منافعشان درايجاد موج ودشمن تراشي بوده وخواهدبود .
پاسخ
اين که نيتها همه يکي نيست و برخي از روي عدم وقوف به اصل ماجرا و صرفاً به خاطر اطلاع رساني نيم بند دلواپس ميشوند ، شکي نيست. اما سخن بر سر اين است که هم به آنها و هم به ديگران بايد اين تلنگر زده شود که موارد فراوان ديگري نيز براي دلواپسي وجود دارد که دانسته يا نادانسته از آن غفلت مي کنيم.ضمن آن که در هيچ کجا ما نگفته و نخواسته ايم که به دست خود تن به ذلت داده و ملت خود را خوار و خفيف بدانيم بلکه داعيه ما آن است که اقداماتي که توسط دولت پيشين انجام ميشد عزت آفرين که نبود هيچ و بلکه نتايج فاجعه آفرينش نشان داد که دقيقاً گرفتار همان چيزي شدند که آن را نميخواستند ؛ يعني ذلت و حقارت ملت ايران و گرفتاري آنان در بند تحريم هاي شکننده و خرد کننده.من نيز مانند شما به شخصه معتقدم در کورس مسابقه هسته اي بايد قوي بود حتي اگر به داشتن سلاح هسته اي باشد و البته از راهش و نه با قلدري که اين گونه سر جايمان بنشانند و ما نتوانيم کاري بکنيم.