خدمت جناب عباسي زيده عزه
با شئون امامتي که حضرتعالي فرموديد موافقم واينکه کمترين شان آن خلافت وحکومت است که آنهم اگر براي اقامه حق ومبارزه با ظلم وباطل نباشد، ويابا اقبال عمومي همراه نگردد، مشروعيت آن نيز اثبات نمي گردد(خداورسولش نيز بدين سبب آنرا عريان وصيقل خورده نخواستند،که اگرمردمي امامشان رادرک نکنندوهمراه نباشند همان مي شود که با علي(ع)کردند) واگربراي کسب قدرت هرراهي مباح بود علي از همه خلفاء منصوب شده به خلافت نزديکتر ورسيدن به مقام خلافت برايش آسانتربود .
درخصوص خلفا بعدازپيامبر:درانتخاب خليفه اول سقيفه اجماع وانتخاب آزاد مسلمين نبود، ودرخليفه دوم انتصابي بود بدون هيچ پايه عرفي وشرعي وعقلي، ودر سومي شورايي انتصابي که درصورت تخلف ازمسير ازپيش تعيين شده خليفه دوم، حکم قتل خود را امضاء مي نمودند.
پس جايي براي دفاع ازوقايع تاريخي به وجود آمده نمانده، جز سرنهادن به دلايلي که به خاطر آن امامان ما سکوت، اعتراض، همکاري ومواقعي نيز انتقاد دلسوزانه مي نمودند .