3- در مورد مشکلات فقه اسلامي که از علوم کامل و بنيان دار عالم است که خود را با علوم جديد هم وفق داده و مي دهد و اينکه برداشته اي غلطي و شخصي از اين فقه مي شود مشکل از فقه اسلام نيست. و اينکه با مردم ارتباط برقرا نمي کند هم دو علت دارد: اول عدم دقت در پياده سازي اين دستورات و نگاه تک بعدي به آن و دوم جدا شدن جامعه از مباني ديني که شايد گزينه اول در آن نقش داشته باشد.
يکي دور مورد هم ايرادات حقوقي به نظرم آمد که يک از انها مزد گرفتن مادر براي کار خانه يا شيردادن بود که به گمانم زن مي تواند مطالبه کند و حق قانوني و شرعي اوست. جسارت بنده را مي بخشيد. مويد و منصور باشيد.

2- اينکه مي فرماييد زنان امروز به گونه ديگر زندگي مي کنند - با توجه به مثال هايي که اورديد- پس ارث هم تغيير مي کند هم به نظر استدلال درستي نمي آيد. چون اسلام و شرع تابع زندگي ما نيست و اينگوه نيست که ما مختار به هر نحو از زندگي باشيم و احکام و دستورات هم مطابق آن تغيير کنند. مثلاً عده اي معتقدند دين از حکومت جداست و هر کس دينش در حريم شخصي خودش تعريف مي شود و نبايد تبليغ دين کرد و... ولي همين اشخاص مانع فساد علني زنان و مردان در جامعه نيستند و آن را اختياري مي دانند و معتقدند اگر قانون باشد اشکالي هم ندارد. خب آيا احکام دين را به خاطر اين طرز فکر - که خود را معتقد به دين هم مي داند- بايد تغيير داد و تابع زمان کرد؟

باسلام و ارادت
به نظر حقير نکاتي در خصوص مطالب شما وجود دارد که عرض مي کنم:
1- اينکه فرموده ايد دين اسلام براي آن زمان اين برنامه را پايه ريزي کرده و نوشته است و الان طبق زمان مي بايست عوض شود. به دو جهت قابل قبول نيست. اول اينکه در صورتي اين استدلال قابل قبول است که خود شرع مقدس دستور جديد يا تکمله اي براي آن حکم نداده باشد. مثلا در خصوص قصاص حکم وجود دارد در مقابل قتل و کشتار عصر جاهلي و در عين حال حکم و سفارش به گذشت هم داده شده که سفارش اصلي اسلام است. دوم اينکه در خصوص ارث حکم اصلاحي در اسلام براي آن زمان حکم ارث داشتن زن در مقابل مرد است. طبق آيه 7 سوره مبارکه نساء که مي فرمايد به زن و مرد از والدينشان نصيبي مي رسد چه کم چه زياد سهم هرکس مشخص شده. چرا که در آن زمان ارثي به زنان داده نمي شد. ولي بعدا بيان دقيق نظر خود را اعلام مي کند که همان مقادير مشخص شده است.
ادامه دارد..