سلام بر شيخ عزيز... کدام خدا را مي فرماييد؟!!:)

باسلام و عرض ادب... بله درست فرموديد که دوزخ نتيجه اعمال است... دامن زدن به نااميدي باعث جري شدن به گناه مي شود زيرا وسع عموم بشر در همين حد است... لکن کسي حرف از سراب بودن دوزخ نزد و همانطور که فرموديد هر کسي نتيجه اعمال خود را خواهد ديد واين مطلبي است که بايد بر روي آن تاکيد کرد و به واقع نيز همينطور است.. فقط کافيست مثال پدر و مادر و فرزند را در پيش خود مجسم کنيد و بداينم که خداوند رب العالمين بي نهايت مهربان تر از هر پدر و مادر دلسوزيست... در مورد استنباط شما از شعر هم بايد عرض کنم نظر بنده هم همين بود که چرا قسيم النار و الجنه شده ايم و رحمت العالمين و الرحمن الرحيم بودن پروردگار را به واسطه يک تصور کنار مي گذاريم(و قلم مي زنيم)... يعني همان خداي ساختگي ذهن خود را به روز محشر وارد مي کنيم و همانگونه خود نسبت به بندگان مي انديشيم عذاب و عقابشان مي کنيم... نکته بنده در نقد اين شعر بود اگر چه بسيار شعر زيبا و پرحماسه ايست...

باسلام و تشکر از نظر شما... بايد ديد نگاه درست به عذاب و حتي پاداش چيست... بايد ديد خداوندي که رحمتش وسعت کل شيء است سوزاندن بندگان و يا عذاب هاي جورو و واجور ش بريا آنها چه معنايي دارد.. و اين کجاي آن رحمت است؟ ضمن اينکه جهنم براي متنبه شدن است.. خب چه کسي با سوزانده شدن و خوردن زقوم متنبه مي شود و مثلاً به حقايق پي مي برد تا بتواند از جهنم به بهشت متصور ما برود؟! در مورد صفات خداوند هم که خود بهتر از هرکسي مي دانيد که ذاتي است و قابل جدا شدن از او نيست... آيات قرآن هم بدون در نظر گرفتن سيره و گفتار اهل بيت اسلام داعش يا بني اميه و بني العباس را رقم مي زند...نکته ديگر اينکه اين آيات همه اش وعيد است و ترساندن و مي دانيم که ترک وعيد نشانه رحمت و مهرباني خداوند است... نتيجه اين ديدگاه ناديده گرفتن کيفر اعمال نيست... نتيجه اين است که رحمت خداوند را در همه لحظات و براي همه افراد بدانيم ... چون که بالاترين گناهان نا اميدي از رحمت پروردگار است که به شدت به آن دامن زده مي شود و آن باعث جري تر شدن گنه کاران مي شود... و نتيجه اش اين جامعه ايست که مي بينيم... مويد باشيد